Zuzanna Hanuszewicz – jeden wiersz
Pszczółka
Odzianażem we
paski topazowo-onyksowe,
krystalicznie opalowe skrzydełka,
egirynowe robotowicze oczka,
puchlisty bursztynowy tułówek,
zaćmioneż jakże noc gniewliwa czółki,
krzemiężną obsydianową główkę,
mieczyste bazaltowe żądełko
iże skalisty odwłoczek.
Jam poezyna pszczółka
latającaż śród zefirów natchnień,
kolebiącaż we łąkach ksiąg,
błyskającaż ze kwiatka naże kwiatek
iże skającaż swegoż litego
kawałeczka nektarku
ze któregobymże zrządziła
troszka esencyjnegoż miodku –
Tylkoż, tylkoż mego!
Nieszalone mi deżdże bezmuz
iże takoż ze czasem jeż wynajdę!
Nieobłudliwe mi wichry bezepifanii
iże takoż oneż zwaniszują!
Antyszambruję juże tylkoż naże
tęczliwe dzionka bezfuriozyjne
potoby wyartyzować dlaże inszychż
pszczółek upojnąż woń
liryczności miodku megoż.
Zuzanna Hanuszewicz (ur. 1998) – studiuje filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Zajmuje się pisaniem wierszy (stylizowanych na język archaiczny), tworzeniem fotomanipulacji i rysowaniem. Interesuje się twórczością Anny Olimpii Mostowskiej.
Ilustrację wykonała:
Marja Cielecka – studentka trzeciego roku School of Form. Ilustruje między innymi niezależne pisma internetowe oraz stylizuje sesje fotograficzne. Uczy się robić animacje i klipy video. Trochę tatuuje i dużo jeździ na rowerze. Instagram: @marjacielecka