nożyczki
od kilku dni, co rano pytają mnie:
co dobrego?
a ja nie potrafię odpowiedzieć.
dziś oddasz swoją głowę
w ręce młodych chłopców,
będziesz chciała, żebym był zazdrosny-
żebym mówił ci o tym.
przez cały dzień będę strzelał z walthera do martwych
przedmiotów, udawał, że mnie nie ma.
wolałbym widzieć ciebie
na tej strzelnicy, której nie masz.
patrzeć jak w moje serce celnie wymierzasz.
wolałbym być dzisiaj seryjna kobietą,
mordującą niemoc.
patrzeć na ciebie jak na faceta,
który do mnie strzela.
happy end
jak na zamówienie –
mogłabyś wymyślać złe
zakończenia.
podcięte skrzydła,
najczarniejsze scenariusze.
czasami nie musisz.
czarny telefon wykręca za ciebie
czarne numery.
w słuchawce twój płacz.
znów nie wiem jak ratować.
znów nie wiem jak uczyć cię
fruwać.
martwy sygnał
twój kot rządzi nami,
dzieci krzyżują
plany.
nocujemy, gdzie wyblakły papież –
na ścianie, pomiędzy pluszowymi
zwierzętami.
żeby nie wyglądało na włamanie –
cicho wypuszczasz cudzą wodę,
powoli wzniecasz ogień.
nad ranem poprawiamy czas
i przedmioty, żeby wszystko wróciło
do wczoraj.
nic jeszcze nie wiemy,
że zaraz zdradzi nas martwy sygnał.
z telewizora.
recepta
w prezencie kupuję ci radość –
będziesz ją czytać, kiedy wyjadę –
tak jest zalecane.
albo jak dzisiaj –
w chorobie, jako lekarstwo
na trwogę
rozstania.
kiedy trzymam ją w dłoniach,
ty kulisz się w sobie
ze strachu.
kucasz między regałami,
jakbyś się bała ucieszyć z tego, co jest.
pomiędzy nami.
***
w palcach pamiętasz moje ciało,
jakbyś go nigdy
nie widziała.
to pomaga ci zasnąć.
z opaską na oczach pozować do zdjęć,
które nigdy nie ujrzą
światła.
Wojciech Brzoska (ur. 1978) – muzykujący poeta, autor ośmiu książek poetyckich (ostatnio Jutro nic dla nas nie ma). Muzycznie związany z zespołem Brzoska i Gawroński (najnowsza płyta Zapominanie) oraz z trio Brzoska/Marciniak Markiewicz (płyta Wpław). Mieszka w Katowicach. Na co dzień zajmuje się propagowaniem kultury wśród więźniów. Kapitan.
Zofia Sobota – ma 21 lat i studiuje w Poznaniu na trzecim roku Communication Design. Interesują ją dobrze wydane książki, trafne ilustracje i nietypowa typografia, ciekawi ją to, co odręczne i niedoskonałe. Dużo jeździ na rowerze, lubi góry i wspinaczkę skałkową. Jej dopracowane projekty i niedopracowane szkice można znaleźć na: https://zofiasobota.tumblr.com