Wiktor Lisin – cykl poetycki

Ilustrował: Krzysztof Schodowski

Wiktor Lisin – cykl poetycki

z cyklu texts 4.0

 

***
a w głowie pomnik
a w gardle grób

a
wszystkie
psy
odkopane

patrzą
niebieskimi oczyma

i
mówią

mama

 

***

…grzmiący obłok z języczkiem pioruna

 

/deszcz – to stara skóra/

 

***

…do okna zastukał ptak

mówią że to źle

a ja wpuściłem

dobrze nam

jedyne co wyrzuciłem

nowe

radio

 

po co mi teraz radio

 

***

słuchawki z muszelek

zmniejszą głośność do poziomu

morza

 

***

…lodowy kwiat oceanu

/wieloryby wyrzucone na brzeg/

 

nasiona

 

***

[jak zastrzyki]

…motyle siadają na kwiaty i pieśń
wpada do ziemi…

kości
zrastają się — tworzą szkielet



tam
gdzie w dzieciństwie grzebali ptaki

[tętno]

 

***

przez cały swój żywot nie uronił
ani jednej łzy
aż stał się słony jak morze
nad które i tak nikt nie przyjdzie

 

***



Burza.

Okiennice latały w tę i we w tę, jak lekarze wątpiący w diagnozę.

Za oknem chłopczyk
chory na ospę wietrzną krzyczał i płakał bzem dotykając

szyby.


Kopalnie zgniłych jabłek
na ziemi niszczały w oczach
grzebiąc w sobie
przyszłość.

Wyszedłem do chłopca ubrany w drzewa
i położyłem się obok.

 

***

figury

 

ludzi

kwiatów

drzew

wodospadów

ptaków

motyli

gór

 

pole

miłości

 

nie trzeba nigdzie chodzić

 

/niebobo/

krzyk

krzyk zmuszający odkryć swoje
serce i krzyczeć nim

tak jak krzyczą spaleni żywcem leśnicy
we własnych latarkach

tak jak krzyczy bliźnię na piersi swojego
bliźnięcia w liściach jeszcze pamiętających
ich dzieciństwo

tak jak krzyczy stworzenie ukrywające swoje
potomstwo we mgle spróchniałego
płodu

krzyk ustaje i zamiast serca
rodzi się mgła z której bliźnięta
drzew pochłonięte
płomieniem

wypowiadają
twój

twór

 

***

1

przyjechałem na wieś
i nie znalazłem
nawet szczątków
domu

2

pamiętam siedziałem z motylami i słuchałem
na polu pola

3

zarosło
gardło

 

przełożył Tomasz Pierzchała

 

Wiktor Lisin (ur. 1992) – swoje utwory publikował w Internecie oraz czasopismach „Wozduch” i „Wołga”. Uczestniczył w festiwalach poezji w Niżnym Nowogrodzie, Czeboksarach, Moskwie, Kaliningradzie. Pierwszy tomik poezji wydał w 2015 roku. Wybrane wiersze zostały przetłumaczone na polski, łotewski oraz hiszpański.

Tomasz Pierzchała – poeta, tłumacz. Zajmuje się współczesną polską, rosyjską, ukraińską oraz anglojęzyczną poezją i małą prozą. Nagradzany i nominowany w kilku ogólnopolskich konkursach poetyckich. Jego przekłady i wiersze można znaleźć w czasopismach i projektach literackich, takich jak: „Arterie”, „Inter-”, „Die Piard”, „Wizje”, „Helikopter”, „Kontent”, „Obszary Przepisane”, „Wakat”, „Lyrikline”, „Soloneba”, „Artykulacja”, „Лиterraтура”, „Four Centuries” (Essen), „Wozduch” (Moskwa), „Translit” (Petersburg), „Łystok” (Kijów), „Russkaja Poeticzieskaja Riecz” (Czelabińsk), „Kontekst” (Charków), „Cyrk «Olimp» + TV” (Samara). Działa między Świdnicą i Lwowem. Więcej o nim i jego tekstach pod adresami: https://tompierzchala.wordpress.com/ i Facebook.

Ilustrację wykonał: 

Krzysztof Schodowski (ur. 1983) – plastyk, ilustrator, autor wierszy. Laureat Połowu 2017. Mieszka w Warszawie.