Ola Wewior – trzy wiersze

tańczyłam coś w rodzaju polki, żeby nie umrzeć z zimna*

warzywa naparzają się
biją gniotą gryzą trącają macają wrzeszczą
warzywa z piekła
przyszłam tylko po warzywa ze śmietnika bo
freeganizm to takie piąte przykazanie (nie zabijaj)
połączone z odwróconym siódmym (kradnij, kurwa, kradnij)

żeby porozmawiać z rodzoną matką muszę
się do niej dobijać siekierą
a żeby porozmawiać z tobą o tym że
bym chciała
albo że
mi przykro
znoszę ciosy pękiem rzodkiewki
w twarz w usta w nos i wstydzę się

warzywa na wojnie żołnierze i żołnierki
warzywa walczące w powstaniach narodowych
bakłażany przemocowe marchwie agresywne
odsuń się i ugotuj
daj żyć bez biczowania

*cytat z opowiadania Leonory Carrington „Wujek Sam Carrington”

trawniki to moje ulubione zwierzęta

to jest wszystko o odrastaniu
zjedz tyle słodyczy żebyś mogła przeczytać
pięć rozdziałów pod rząd
spędź tyle czasu poza domem żeby mu zdążył
odrosnąć ogon i futro na podłodze
(wracanie do domu trzyma mnie przy życiu
wychodzenie z domu trzyma przy życiu mój dom)
wypij tyle naparu z sosny
żeby przeżyć w wielkim mieście nie zatruć się
do reszty twoja matka by tego nie przeżyła
spędź tyle czasu ze mną żeby mój czas był
tęskniony w odpowiednim natężeniu
nie ciśnij za mocno muszę odrosnąć wiosną
wiosną koszą trawniki lubię się w nich
chować gdy minie parę miesięcy
a ciebie nie wiem czy nie będzie

apetycznie

mam powidoki w kształcie roślin na tle okien
mój dzień o smaku chleba z masłem ucieka w masturbację
spędzam czas sama w domu który nazywa
się mieszkanie bo dom jest gdzie indziej

wiadomości które nigdy nie zostaną odpisane
zalegają w zębach jak resztki jedzenia
które wyłuskam językiem po paru godzinach
i zapomnę a to co zostanie to będzie ogródek

działkowy w zębach pełen osób które kocham
kiedy mówię sobie: opiekujesz się mną najlepiej
ze wszystkich to płaczę i skulam się w embrion
próbuję poczuć zapach mojej matki przez telefon