Kazimierz Fajfer – trzy wiersze

Koniugacja intymna

Ja jestem

Ty jesteś

On/Ona/Ono jeszcze nie jest

My jesteśmy

 

Dług

mam dług wdzięczności do świata

za tę kartkę liniowaną

na której układam puste słowa

– pustka nie jest czymś negatywnym

ani czymś do opisania

prawdę mówiąc (prawdę

zawsze się mówi choć nigdy jej nie ma)

zapomniałem co miałem na myśli

a to była taka piękna

taka mądra myśl godna

własnego wiersza lub dziesięciu cóż

następnym razem

 

Coś z maligny

za namową Virginii Woolf

Zmieniony w piec

z milionem maluptkich igiełek

przenikajcych naprzemian na-

i rozprężoną skurę przeżywam

dramat egzystancji

Pch, a to tylko grypa

co by było hajby miał niewiem raka

chybma bym boże niw wytrzyłam

gdybym wciebie wierzył

chyba bym cię przekłął

mój boże, jakim ja słabył człowiekiem jestem

nie sądzisz?