Joanna Wróbel – cztery wiersze

czuły snajper

paląc wskazuje palcem miejsce
parkingowe gdzie spadł 
miażdżąc samochód

ciężko jest spadać celnie
a zwłaszcza gdy ciemno

mieszka tu od kilku lat późną nocą
syk zapalniczki żarowej długo rezonuje
z białymi ścianami bloków
białe linie wyznaczają miejsca i leży jeden martwy ptak
jakby trawestował

od kiedy typ w czarnej bluzie rozwalił maczetą dzielące ich pleksi
pizzerię zamknięto i on się zamknął
mierzy wysoko ale
mieszka nisko
na wszelki wypadek

martwe białe kiepy dwa trupy trzy
licząc samochód
nie pamięta marki
może kiedyś odpuści to

żelbetowe pastwisko nieliczonych owiec

na razie
zdejmuje go sen

okaże

wszystko
kryte patyną utraty
i ja jak te suki kryte przedwcześnie
okaże się że
trywialnie –
podważenie granic pojęć
przebycie na drugą stronę i śnieg

jak w starych telewizorach

do szpitala zaniesiono umierającej ananasa
ale nie zabrano noża

ja też nie mam wyjścia
ale pierzchnę
połknę nóż na sprężynę nóż do papieru nóż do pizzy

but they are trapdoors
that you can’t come back from

drzwi
oszczane przez psy

energetyki

śmiali się na wyrost
natrętnie
wsadzając ją do tego szpitala dla czubków
jakby chcieli tym śmianiem

zgiąć puszki po napojach gazowanych

tam nic nie żyło wiosną stróż
kradł konwalie z pobliskich lasów państwowych
by ofiarować je bezzębnej kaśce w zamian za przejażdżkę
zdezelowanym rowerem jej biustu
nie da się zapomnieć

tam nikt nie przychodził
czasem ich śmiech tenisowa piłka
odbijał się od gór dzwon zabielał ciszę święta
echa brały się za ręce tańczyły
wokół pękniętej zelówki jej ciała
wracała w pościel po śladach śniła
pusty dymek z komiksu i miała prawo do jednego pytania

po drugiej stronie daleko na przystanku
młodzież piła energetyki

ramiona

zawsze są jacyś poeci i jacyś dentyści
jedni i drudzy bywają skurwysynami nigdy nie wiesz
na kogo trafisz weterynarzom
łatwiej jest zaufać

migawka matki: cielęta co płakały
jadąc na rzeź w przyczepie furgonetki
(co to furgonetka)
powiatowy lekarz weterynarii
wydawał werdykt i pieczątki in blanco

wyrwali mi ząb skurwysyny
zalecając lekturę rilkego i zimne
okłady z lodów w czasie ocieplenia

moje stosunki
z powiatowym lekarzem pozostają ciepłe wspólnie
łamiemy przepisy sanitarne
ramię w ramię ręka rękę myje