Przejazd techniczny
Ptaki spały wtulone w skorodowane płachty
Czterdziesta noc z kolei, ciągle była w ruchu
Spróbować ją zatrzymać? Żałosny zawód
ale gdyby stanęła wraz z przydługim składem
brak komfortu i oparcia okaże się zbyt kłopotliwy
Dlatego tylko cisza zapowiada ostatni przelot
wszyscy rozsądni pasażerowie uciekają do spikerki
(zawsze ponagla ją zegar i godziwe wynagrodzenie)
Jaśniejące światło semafora, pisk hamulca we śnie
Odsunąć się od linii peronu najdalej, najdalej, najdalej
i tam pozostać, aż nie ucichnie wiersz bez stacji
aż nie ucichnie wiersz bez racji, ślepy, żywy
Wiersz pochodzi z tomiku Ostańce, który zostanie wydany w tym roku.
Bianka Rolando (ur. 1979) – poetka, artystka sztuk wizualnych.