Emily Dickinson
Światło, co pada z ukosa
Światło, co pada z ukosa
W zimowe popołudnie –
Gnębi jak dźwięki katedry,
Co zawodzą żmudnie –
Niebiańskie śle nam cierpienia –
Nie widać żadnej rany,
Ale wewnątrz coś się zmienia –
Tam gdzie sens jest, ustalany –
Tego nikt nas nie nauczy –
To rozpacz – gdy pieczęć otworzy –
Monarsza dolegliwość
Zesłana nam z przestworzy –
Gdy przychodzi, ziemia słucha –
Oddech wstrzymują cienie –
Gdy odchodzi, jak dal głucha
Śmierci wypełnia spojrzenie –
William Blake
Pasterz
Jak to dobrze być pasterzem,
Który od świtu do zmroku
Po łące z owcami błądzi,
Na chwałę nucąc co kroku.
Niewinne jagniąt beczenie
I owiec odpowiedź słyszy.
Czujny, a one bezpieczne,
Bo Pasterz im towarzyszy.
Jarek Zawadzki (ur. 1977) – tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego i z języka chińskiego. Członek zwyczajny Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Ukończył sinologię na Uniwersytecie Warszawskim, anglistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia podyplomowe dla tłumaczy specjalistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Jego najnowsze przekłady to: Sanmao, Saharyjskie dni, Wydawnictwo Kwiaty Orientu, 2018; Xu Deming, 100 pytań o jedwabiu, Kwiaty Orientu, 2019.
Paulina Radoń – ilustratorka oraz graficzka mieszkająca w Krakowie. W swoich pracach najbardziej lubi eksplorować tematy baśniowe, nierzeczywiste, a także wywodzące się z kultury folkowej. Źródłem inspiracji są dla niej między innymi stare książki dla dzieci oraz filmy Tima Burtona. Instagram: @paulina_radon