Krzysztof Kwintkiewicz – trzy wiersze

żće

plce przz-płwa

żće
krwsk

jak ty tak 

no uchhh
jakoś, jak już
trzeba
jak niewolnik
jak Ficnerski w tym
hotelu jebanym
                                   (Hiltonie?)
czasem jak pies
                                   (to z Kafki)
a wy co
            jak wy
            tak

Poszłaś pogrzebałaś

w sadzy w brudnych kłębach
papier pogrzebałaś
żeby śledzić fabuły
obrazów

obrazy fabuł połamałaś
byle odetchnąć

światła wirowały jak pieśni szamanów
kiedy kładłaś się przeklinając
ostatnie dwa drinki

wybrnęłaś uciekłaś
w całej czujności
ciężko świadomej

spróbuj tylko powiedzieć
że góry nie są wzruszone
filary połamane