co mam w środku
zanurzona we wrzątku ledwo cierpnę
sięgam po klucze na dnie dzbanka z kawą
gaszę papierosa o mój index finger
otwieram bardzo starą książkę
zajrzałam do środka materii było tam czerwono
gorąco jak w sercu a między strumieniami
zwykła jasność codzienne przebudzenie
między obojczykami szeroko rozpostarte
25
może się ucieleśni we śnie
moje lato chrystusowe w tym mieście
pocieram wznieca się tylko
ciała cięcie chyba sprawiedliwe
prąd strzela po stawach ja
kwaśna i gęsta dziś nie mogę dojść
saliva
na tych palcach płonących
rozgrzanych ścianach siedzę
a włosy strzyże mi jahwe
ostatecznie ekstaza w blasku nocnej lampki
stagnacja w geście zwątpienia
hydrofilia
powolne na klucz zamykanie
długopis lewiatan z dokładnością psich jednostek
odmierza constans by wrócić do początku
abordaż postępuje odzwierzęcym przywiązaniem
uczy się różnicy na przykładzie tłumaczenia
na język ciała i zwykle jest tam
niedomówienie które nie mieści się w dłoniach
ściągasz ze mnie n plus jeden i jęczę gdy sięgasz
między czaszką a żuchwą cała jestem przebudzeniem
Alicja Dusza – absolwentka krakowskiej komparatystyki literackiej, magistrantka tekstów kultury, doktorantka kulturoznawstwa. Bada kobiece strategie narracyjne. Krakowianka, nie z urodzenia. Publikowała w „Stonerze Polskim”.
Natasza Kornobis (ur. 1998) – studentka communication design. Uwielbia świadome doświadczanie świata. Intryguje ją człowiek i natura. W wolnym czasie śpiewa, gra na ukulele, tańczy i maluje. Pełna skrajnych emocji. Fascynuje ją film, muzyka i malarstwo. W nocy w środku lasu, przy blasku księżyca czuje się jak ryba w wodzie. Instagram: @moonllady_